آنچه باید درباره طراحی لباس شخصیت‌های فیلم سینمایی «زنان کوچک» ۲۰۲۰ بدانید!

رمان زنان کوچک، نوشته «لوییسا می اسکات»، رمانی مربوط به چهارخواهر با ویژگی‌های شخصیتی متفاوت در خانواده‌ای متوسط در دهه ۸۰میلادی است که پدرشان به جنگ رفته و همراه مادرشان زندگی می‌کنند. این رمان بارها و بارها به‌صورت فیلم سینمایی درآمده و در هالیوود به نمایش درآمده است، اما این اولین بار است که کارگردان زن معروفی، کارگردانی این داستانِ به‌اصطلاح زنانه را برعهده گرفته است. گرتا گرویگ، کارگردان معروف و بااستعداد هالیوود که پیشتر نیز فیلم سینمایی تحسین‌شده «لیدی‌برد» را نیز کارگردانی کرده بود، اینبار به سراغ زنان کوچک رفت، اما موضوعی که ما قصد داریم به آن بپردازیم، طراحی لباس این فیلم است که برنده جایزه اسکار شده است.

با ما همراه باشید تا بیشتر درباره طراحی لباس فیلم سینمایی زنان کوچک بدانید.

مطالب مرتبط:

بررسی لباس‌های جذاب شخصیت رز در فیلم سینمایی تایتانیک

تاثیرگذارترین فیلم‌ها و چهره‌های سینمایی در دنیای مد

لباس پرنسس‌های دیزنی در دوران مدرن

ژاکلین دوران، طراح لباسی پیشتاز و باسابقه

ژاکلین دوران، پیشتر از این فیلم، طراحی لباس فیلم‌های بزرگی همچون «آنا کارنینا»، «غرور و تعصب» و «تاوان» را برعهده داشت که همگی طراحی‌های تحسین‌شده‌ای داشتند. او برای طراحی لباس شخصیت‌های این فیلم، با گرتا گرویگ، کارگردان فیلم مشورت کرد، به بررسی نقاشی‌های به‌جا مانده از آن دوران پرداخت و ویژگی‌های شخصیتی هرکدام از کاراکترها را کندوکاو کرد تا به یک پالت رنگی و نیز یک کمد لباس برای هرکدام از شخصیت‌ها دست پیدا کند. این پالت‌ها قانونی ثابت محسوب نمی‌شدند، اما ژاکلین سعی می‌کرد که آن‌ها را در کمد لباس شخصیت‌ها تکرار کند. در ادامه به بررسی پالت رنگی هرکدام از کاراکترها می‌پردازیم.

مگی، خواهر بزرگتر و سنتی

مگ یا مارگارت، با بازی اما واتسون، دختر بزرگ خانواده است و دختری محجوب و سربه‌زیر، عاشق خانواده، آرام و به‌عبارتی لیدی. بااینکه خانواده مارچ، خانواده‌ای تقریبا متوسط هستند، مگ به پوشیدن لباس‌های کمی گرانتر علاقه دارد؛ او آرام است و معمولا میانجی مشاجرات بین خواهرهای دیگر، به‌خصوص جو و ایمی، بنابراین ژاکلین تصمیم گرفت که پالت رنگی مگ شامل دو رنگ اصلی سبز و بنفش کمرنگ باشد؛ رنگ‌هایی به‌اصطلاح خانمانه و سنگین که مطابق با خصوصیات مگ بود.

جو، دختری سرکش

جو، یکی از مهمترین شخصیت‌های کتاب و فیلم، که «سورشا رونان» آن را بازی کرد، دختری سرکش است. او عاشق نویسندگی است و به اصطلاح آن زمان، رفتاری پسرانه دارد؛ بنابراین به‌نظر نمی‌رسد که لباس‌های دست‌وپاگیر آن زمان چندان مناسب جو باشد. او باید لباسی بپوشد که بتواند آزادانه‌تر در آن راه برود، بدود و کارهایش را انجام بدهد. ازطرفی پالت رنگی جو شامل رنگ‌های قرمز و نیلی است؛ قرمز رنگ شور و نشاط و اشتیاق، سرکشی و قدرت و پیشرو بودن است.

ایمی، پیشرو و عاشق مد

ایمی نیز در سرکش بودن، کم از جو ندارد؛ اما درعوض، ایمی رفتاری پسرانه ندارد و عاشق مد و فشن است. او از بقیه خواهرها خوش‌پوش‌تر است و در هر حالی به لباس‌هایش اهمیت می‌دهد. ایمی، نقاش خوبی است و عاشق نقاشی‌های امپرسیونیست است، سبکی که در آن نور و رنگ، حرف اول را می‌زند. ایمی در آرزوی زندگی آرام و مرفه است؛ بنابراین رنگ آبی روشن، بهترین انتخاب برای اوست؛ رنگی نماد جوانی، آرامش، اعتمادبنفس و امید است.

بث، دختری مهربان

بث، آخرین دختر خانواده، با بازی «الیزابت اسکانلن»، دختری فوق‌العاده کمرو و خجالتی، اما مهربان و صلح‌دوست است. او کم‌حرف است و عاشق پیانو زدن. بث در کارهای خانه به خدمتکار کمک می‌کند و با خواهرانش نیز مهربان است؛ پس چه رنگ‌هایی بهتر از صورتی و قهوه‌ای برای پالت رنگی او؟ رنگ صورتی، نماد ملایمت و مهربانی، نماد دخترانگی که صلح و آرامش همراه خود دارد و قهوه‌ای نیز سرشار از گرما و محبت است و از دورنگرا بودن شخصیت نیز خبر می‌دهد.

لوری، دوستی حامی

لوری، دوست همیشه حامی جو که در انتها نیز با ایمی ازدواج می‌کند، با بازی «تیموتی شالامت»، پسری اهل هنر است که در زمانه خود فردی پیشرو محسوب می‌شود. از نظر ژاکلین دوران، انتخاب لباس برای او کار دشوارتری بود، زیرا تنوع لباس مردانه واقعا کمتر از لباس‌های زنانه است؛ بنابراین ژاکلین و گرتا ترجیح دادند که باتوجه به شخصیت خود تیموتی که پیشرو و سرکش است و باتوجه به مدل بودن او، لباس‌هایی را در اختیار او بگذارند تا با سلیقه خودش آن‌ها را ترکیب کند که نتیجه آن انتخاب‌های ساختارشکنانه تیموتی بود که کاملا هم با شخصیت لوری متناسب بود.

مارمی، مادری کاریزماتیک

مارمی، مادر خانواده، با بازی «لورا درن»، شخصیتی کاریزماتیک بود. مارمی بااینکه از خانواده‌ای متوسط بود که تقریبا دارایی خود را از دست داده بودند، اما بخاطر قدرت، اعتماد بنفس و تصمیمات و کارهای عاقلانه‌اش، همگی او را می‌شناسند و از او حساب می‌برند. او درعین سنتی بودن، زنی پیشرو نیز هست؛ بنابراین لباس‌هایش باید تاحدودی سلطنتی و پررنگ‌ولعاب باشد، اما نباید دست‌وپاگیر باشد. او رنگ‌های شیک و نه‌چندان روشن می‌پوشد، اما آیتم‌هایی مثل یک روبان قرمز کوچک نشان می‌دهد که او زنی سنتی نیست که فرمان ببرد، بلکه عاقل و پیشرو است.