پیراهن ساتن رامین رضائیان، قدم جدید فوتبالیست محبوب برای سوژه شدن

رامین رضائیان، فوتبالیست مطرح ایرانی، در سال‌های اخیر نه‌تنها با عملکردش در زمین فوتبال، بلکه با انتخاب‌های خاص و گاه عجیبش در دنیای مد نیز مورد توجه قرار گرفته است. او همواره علاقه‌ی ویژه‌ای به لباس‌های برند و لوکس نشان داده، اما ترکیب و سلیقه‌ی او در استفاده از این آیتم‌ها، اغلب با انتقاد و واکنش‌های منفی در فضای مجازی همراه بوده است. گرچه لباس‌های او از برندهای مطرح جهانی تهیه می‌شوند و هزینه‌ی بالایی دارند، اما در بیشتر موارد این استایل‌ها فاقد هماهنگی و زیبایی لازم هستند.

رضائیان در موارد متعددی با انتخاب لباس‌هایی که از نظر رنگ، فرم و جنس با یکدیگر هم‌خوانی نداشتند، تیپ‌هایی عجیب و ناهماهنگ ساخته است. از کت‌های پرزرق‌وبرق گرفته تا شلوارهایی با طرح‌های اغراق‌آمیز، او نشان داده که بیشتر جذب جلوه‌های ظاهری لباس‌هاست تا منطق طراحی و هارمونی آن‌ها. این مسئله باعث شده تا حتی پوشش‌های گران‌قیمت او در نگاه بسیاری از مخاطبان، نه شیک بلکه «خز» و سطحی به نظر برسد؛ ظاهری که بیش از آن‌که تداعی‌کننده‌ی درک از مد باشد، بازتابی از هیجان‌زدگی و نمایش‌گرایی در انتخاب‌هاست.

یکی دیگر از نکات منفی در استایل‌های رامین، استفاده‌ی بیش‌ازحد از اکسسوری‌ها و جزئیاتی‌ست که توجه را از کلیت استایل به سمت شلوغی و بی‌نظمی هدایت می‌کنند. ساعت‌های بزرگ، عینک‌های غیرمتعارف و ترکیب رنگ‌های تند در کنار هم، اغلب نتیجه‌ای ناموزون و دور از جذابیت به همراه داشته‌اند. در مجموع، او گرچه به‌دنبال متفاوت بودن و جلب توجه است، اما این تفاوت اغلب در مسیری اشتباه پیش رفته و از نظر بصری مورد پسند عموم قرار نگرفته است.

پیراهن ساتن نقره‌ای؛ سوژه‌ای جدید برای شوخی کاربران

در یکی از تازه‌ترین ظاهرهای تلویزیونی، رامین رضائیان با پیراهنی از جنس ساتن و به رنگ نقره‌ای در برنامه‌ای از شبکه سه سیما حضور یافت؛ انتخابی که به‌سرعت به سوژه‌ی کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. براق بودن بیش از حد این پیراهن، باعث شد که کاربران آن را با وسایل فلزی یا حتی آینه مقایسه کنند. برخی با طنز نوشتند که «در زمان قطعی برق، این پیراهن می‌تونه نور لازم رو تامین کنه!» و برخی دیگر، ظاهر او را شبیه لباس‌های نمایشی یا حتی لباس صحنه‌ی خوانندگان پاپ دانستند.

این واکنش‌ها بار دیگر نشان داد که اگرچه رضائیان علاقه‌مند به متفاوت بودن است، اما بدون توجه به هماهنگی و تناسب، نتیجه‌ی نهایی بیشتر به شوخی و تمسخر منجر می‌شود تا تحسین.