داستان عجیب لباسی که خودش هم سرنوشتش را باور نمی‌کند!

ملکه ویکتوریا دومین سلطنت طولانی مدت را در بریتانیا داشت و همواره هر کاری که می‌کرد و هرچه می‌پوشید و می‌خورد و هر کجا که می‌رفت، زیر نظر بود. اما این داستان در یک جایی به یک طنز شبیه شد، آن هم ۱۰۰ سال بعد از مرگش، وقتیکه در سال ۲۰۱۵، زیرشلواری او در یک حراجی به قیمت ۱۴.۰۰۰ دلار به فردی که نامش اعلام نشد، فروخته شد. حتی مایکل هوگبن، حراج‌دار مراسم گفته بود: «این قطعاً یکی از عجیب‌ترین اقلامی است که من تا به حال در ۴۰ سال کارم در این تجارت فرصت فروش آن را داشته‌ام.

این زیر شلواری بزرگ -در زبان عامیانه و کوچه بازاری خودمان مامان دوز- که در گوشه‌ای از آن یک آرم گلدوزی شده بود، مربوط به سال ۱۸۹۰ می‌شد، یعنی ۱۳۳ سال پیش، زمانیکه ملکه با یک متر و ۵۲ سانت قد، دور کمر ۱۱۴ سانتی (۴۵ اینچ) داشت و البته نه فرزند هم به این دنیا آورده بود.

مطلبی که می‌خوانید درباره لباس‌های این ملکه و البته این تکه ویژه (!) است که سر در آوردنش از موزه هم یک راز است و هم بر جذابیت داستان آن اضافه می‌کند.

آرمی برای شناسایی

این زیرشلواری یک گلدوزی به شکل تاج ملکه ویکتوریا دارد و زیر آن حروف اول V R و عدد ۳۶ نوشته شده است تا بعد از شست و شو در میان لباس های دیگر ، بخش‌های جداگانه آن قابل شناسایی باشند.

شاید بپرسید مگر چند دست لباس باهم قاطی می‌شوند، چون ما از چند صد دست حرف می‌زنیم که هر روز برای شست و شو به رخت شوی خانه سلطنتی فرستاده می‌شدند.

راز ماندگاری لباس‌های ملکه

تعدادی از موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی نمونه‌هایی از لباس‌های زیر با علامت مخصوص ملکه ویکتوریا را دارند. این به این دلیل است که او عادت داشت لباس‌های خود را بعد از مدتی به کارکنان خود بدهد، این لباس‌ها از زیرشلواری گرفته تا لباس خواب و لباس مجلسی و همچنین جوراب را شامل می‌شد.

آنها هم که مانند یک تکه طلا و جواهرات از آنها نگهداری و سرانجام هم حتما به افراد ثروتمند می فروختند.

مربعی با پاچه‌های مجزا

زیرشلواری ملکه ویکتوریا، ساده، سفید و مربعی است و با همه لباس زیرهایی که امروزه می‌پوشیم بسیار متفاوت به نظر می‌رسند. این لباس دوختی شبیه زیرشلواری‌های مردانه دارد اما از دو قسمت جدا تشکیل شده که در کمر با یک بندِ کشی به هم وصل می‌شدند.

لباس‌هایی از جنس تور و ابریشم

ویکتوریا به لباس‌های مجلسی صورتی یا آبی علاقه داشت و خیاطانش پارچه و تورهایی در این رنگ برای او انتخاب می‌کردند. جنس بیشتر لباس‌های او ابریشمی بود با طرح‌های پر زرق و برق و نگین دار.

نقوش گل هم بسیار مورد توجه‌اش بود، خصوصا طرح گل‌هایی مانند گل رز، یاس و گل ارکیده که روی لباسش گلدوزی شده بودند و در جزییات آن‌ها الماس هم به کار رفته بود.

لباس عروسی که چشم‌ها را خیره کرد

خب وقتی لباس زیر این ملکه هنوز وجود دارد و مورد توجه است، جای شگفتی ندارد که لباس عروسی او صد برابر بیشتر اهمیت داشته باشد و در موزه‌ها و لای پر قو باشد. لباسی که در سال ۲۰۰۲ در نمایش «یک قرن لباس عروسی شاهزاده‌ها ۱۸۴۰-۱۹۴۷» به نمایش گذاشته شد.

جشن ازدواج ملکه ویکتوریا و شاهزاده آلبرت با اینکه در سال ۱۸۴۰ بود، توجه مطبوعات زیادی را به خود جلب کرد، چراکه برای این جشن تبلیغات زیادی شده بود. لباس عروس از یک نیم تنه و هشت تکه مجزا با یقه پهن و باز تشکیل شده بود. آستین‌ها کوتاه و پف کرده بودند خط کمر نوک تیز و به شکل حرف v بود.

یقه و آستین با تور بسیار ظریفی دوخته شده بود. دامن چین دار و برجسته و دنباله لباس طولی بیش از پنج متر داشت و دوازده نفر آن را همراه با ویکتوریا حمل می‌کردند.

داستانی از زبان عروس

درباره این لباس، داستان‌های زیادی هست اما یکی از آن‌ها را که خود ویکتوریا در دفتر خاطراتش نوشته است، برایتان نقل می‌کنیم: «من یک لباس مجلسی ساتن سفید پوشیدم با یک تور بسیار بلند از هانیتون که تقلیدی از (لباس های) قدیم بود. گردنبند و گوشواره الماسم ترکی بودند و سنجاق یاقوت کبودی هم داشتم.

لباس‌ عزا و عروسی

بد نیست حالا که به انتهاب مطلب رسیدیم، درباره لباس‌های عروس غیر سلطنتی آن زمان هم یک مورد جالب را برایتان بگوییم. اینکه مردم عادی برخلاف ثروتمندان لباس سفید به تن نمی‌کردند و لباس سفید تنها نمایش ثروت و طبقه خاصی بود. در این روزگار زنان ساده و معمولی، لباسی با رنگ مسی و قهوه‌ای می‌گرفتند و یا می‌دوختند تا بتوانند آن را چندین بار بپوشند.

حتی برخی از زنان لباس عروس خود را از رنگ‌هایی مانند خاکستری یا بنفش روشن تهیه می‌کردند تا هم برای مراسم ازدواج و هم برای عزاداری مناسب باشد.