لیندا اوانجلیستا؛ سوپر مدلی که زیبایی‌اش را از دست داد!

تصور کنید بیشتر از یک دهه در فهرست پنج زن برتر جهان مدل قرار بگیرید. آنقدر هم زیبا و جذاب باشید که روی بعضی از مشهورترین سلبریتی‌های زمان خودتان مثل ویکتوریا بکهام، ریانا و کندال جنر تأثیر بگذارید عکس‌تان هم بیشتر از هفتصد بار روی جلد مجلات مختلف در سراسر دنیا چاپ شده باشد. از آن طرف در چند مستند و فیلم سینمایی حضور پیدا کرده باشید و در موزیک ویدئوی یکی از خوانندگان بزرگ عصرتان مثل جورج مایکل، شخصیت مدلینگ خودتان را تقلید کنید. اما با تمام این شرایط وقتی در دهه پنجاه زندگی هستید به افسردگی برسید و گوشه نشینی اختیار کنید، آن‌هم به خاطر یک عمل زیبایی که فکر می‌کردید ظاهر شما را بهتر می‌کند در حالی‌که به جسم و روح‌تان آسیب جدی وارد کرده است. همین چند خط سرگذشت واقعی لیندا اوانجلیستا بود که او را به عنوان نماد مد جهانی می‌شناختند. در این نوشته کوتاه نگاه مختصری به زندگی او و چگونگی رسیدنش به این نقطه خواهیم داشت.

کول‌اسکالپتینگ به طرز وحشیانه‌ای از ریخت انداختم

بدون شک یکی از مشهورترین زنان جهان در اواخر دهه هشتاد میلادی و سراسر دهه نود میلادی لیندا اوانجلیستا بود. دستاوردهای این زن به عنوان یک مدل باعث شد بینندگان برنامه تلویزیونی «پرونده مد» در سال ۲۰۰۸ او را به عنوان بزرگترین سوپر مدل تمام دوران انتخاب کنند. اوانجلیستا جایزه یک عمر فعالیت مد را دریافت کرده و یک ستاره در پیاده‌روی مشاهیر کانادا در تورنتو به نام اوست. اوانجلیستا جمله معروفی دارد: به خاطر کمتر از ده هزار دلار در روز از خواب بیدار نمی‌شویم. برد پیت دیالوگی نزدیک به این جمله در فیلم «آقا و خانم اسمیت» دارد ولی این مبلغ را تا نیم میلیون دلار بالا برده است. در سال ۱۹۹۱ شایعه شد که خانه مد Lavin به لیندا مبلغ بیست هزار دلار پرداخت کرد که در نمایش لباس آن‌ها در فصل بهار- تابستان شرکت کند. این مبلغ واقعا زیاد بود. گفته می‌شود که اوانجلیستا در گرفتن نرخ‌های بالاتر برای مدل‌ها نقش مهمی داشته است.

اما او طی سال‌ها اخیر کاملا تغییر رویه داده بود که طی همین چند روز گذشته در مصاحبه اختصاصی با مجله Peopleتوضیح داد که چرا طی سال‌های اخیر کار نکرده و از زندگی عمومی کناره‌گیری کرده است. این مدل سابق ۵۶ساله در این گفتگو درباره روش «کول‌اسکالپتینگ» (Coolsculpting) که یک روش پرطرفدار انجماد چربی برای فرم دهی بدن به حساب می‌آید، حرف زده که این روش توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده است ولی به قول لیندا او را به طرز وحشیانه‌ای از ریخت انداخته و او هم فعلا در حال مبارزه برای به دست آوردن دوباره زندگی‌اش است.

لیندا می‌گوید: این روش به عنوان یک روش جایگزین راحت به جای لیپوساکشن تبلیغ شد ولی او را به این روز انداخته بنابراین او شکایتی از شرکت مادر یعنی زلتیک برای غرامت ۵۰ میلیون دلاری تنظیم کرده است. اوانجلیستا مدعی شده که از اوت ۲۰۱۵ تا فوریه ۲۰۱۶ بعد از اینکه هفت جلسه از درمان او در مطب یک متخصص پوست می‌گذشته قادر به انجام کاری نبوده است. او گفته من دوست داشتم در کت واک باشم ولی حالا می‌ترسم با کسی که می‌شناسم برخورد داشته باشم. دیگر نمی‌توانم این‌طور در خفا و شرم زندگی کنم.

ورزش می‌کردم و چاق‌تر می‌شدم

ماجرا از این قرار بوده که در عرض سه ماه بعد از درمان‌ها اوانجلیستا متوجه برآمدگی در ناحیه چانه، ران و سینه‌ها می‌شود. دقیقا همان مناطقی که می‌خواست کوچک شوند در حال رشد بودند و بعد از مدتی هم بی‌حس شدند. او می‌گوید: من سعی کردم خودم را درست کنم. فکر می‌کردم کار اشتباهی انجام دادم و شروع به رژیم گرفتن و ورزش بیشتر کردم تا اینکه به جایی رسیدم که اصلا غذا نمی‌خوردم. فکر می‌کردم دارم عقلم را از دست می‌دهم تا بالاخره پیش پزشک رفتم و گفتم من هیچ چیزی نخورده‌ام و دارم از گرسنگی می‌میرم و او تشخیص داد که مبتلا به «هیپر پلازی چربی متناقض» (PAH) هستم و هیچ رژیم غذایی و هیچ مقدار ورزش نمی‌تواند آن را برطرف کند.

یک عارضه جانبی نادر PAH است که کمتر از یک درصد از مراجعه‌کنندگان برای Coolsculptiln را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این مورد فرآیند انجماد باعث ضخیم شدن و گسترش بافت چربی آسیب‌دیده می‌شود.

لیندا گفته: اگر کمربند و لباس مخصوص نپوشم، تقریبا خونریزی می‌کنم چون مثل مالش چربی نرم نیست. حالا چربی‌ها سخت با هم برخورد می‌کنند. دیگر نمی‌توانم بازوهایم را صاف در امتداد بدنم قرار بدهم.

دکتر آلن ماتاراسو در این مورد می‌گوید: بیماران برای کاهش چیزی مراجعه می‌کنند ولی در واقع با بزرگ شدنش مواجه می‌شوند و مشکل PAH این است که در بعضی مواقع ممکن است از بین نرود.

لیندا همیشه مد روز

لیندا همیشه با هر لباسی که می‌پوشید یک موج از مد را راه می‌انداخت. او سال ۱۹۹۶ در نمایشگاه رالف لورن لباس جین پوشیده بود که دکمه‌ها تنها در قسمت بالا بسته شده بودند. این لباس به او ظاهری وحشی و کلاسیک داده بود. لیندا با پوشیدن این لباس دو تکه صورتی و درخشان این رنگ، پارچه چشمگیر و این مدل را مد کرد. او که در حرفه خودش بازیگری توانا هم هست؛ در موزیک ویدیوی «Too Funky» جورج مایکل در سال ۱۹۹۲ لباس و آرایشی داشت شبیه مرلین مونروی زیبا و لباس براقی و مدل ماهی‌اش تا مدت‌ها روی بورس بود.

مدل مویی به نام لیندا

از این حرف‌های تلخ که بگذریم بد نیست؛ نگاهی به دوران درخشش لیندبرگ بیاندازیم. او در سال ۱۹۸۸ به پیشنهاد یک عکاس به نام پیتر لیندبرگ موهایش را کوتاه کرد. لیندبرگ بعد از اینکه دید لیندا یک کلاه گیس کوتاه را برای عکاسی امتحان می‌کند؛ پیشنهادش را مطرح کرد. البته همان اول مدل موی او از طرف صنعت مد مورد استقبال قرار نگرفت و او از حضور در ۱۶ نمایش مد حذف شد ولی در بهار ۱۹۸۹ ورق برگشت و به او توجه نشان دادند.

اصلا این مدل موی کوتاه به مدل لیندا معروف شد و میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از او پیروی کردند و موهایشان را به همین مدل پیرایش کردند.

آفتاب‌پرست صنعت مد

اوانجلیستا به عنوان آفتاب‌پرست صنعت مد توصیف می‌شود به خاطر اینکه او دائما ظاهر خود را با مدل‌های مختلف مو و رنگ مو تغییر می‌داد. او یکی از پنج سوپرمدل برترجهان در کنار نائومی کمبل (۵۱ ساله، جامائیکایی تبار اهل بریتانیا)، سیندی کرافورد (۵۶ ساله، اهل ایالت متحده آمریکا)، تاتیانا پاتیتس (۵۵ ساله، اهل آلمان) و کریستی ترلینگتون (۵۳ ساله، آمریکایی) به حساب می‌آید درعین حال که از نظر ظاهری به سوفیا لورن، اوا گاردنر و الیزابت تیلور شبیهش دانسته‌اند.

لیندا و مدل شدن از نوجوانی

اوانجلیستا در سال ۱۹۶۵ در یک خانواده مهاجر ایتالیایی از طبقه کارگر در یکی از شهرهای انتاریوی کانادا متولد و در همان‌جا هم بزرگ شد. او در دوران نوجوانی مدلینگ محلی را در زادگاهش شروع کرد. در سن ۱۶ سالگی به ژاپن رفت ولی به دلیل گرفتاری و مشکلاتی که سرراهش پیدا شد تجربه خیلی ناخوشایند و آزاردهنده‌ای پیدا کرد و برای دو سال از این کار کناره گرفت. اما در سال ۱۹۸۴ به نیویورک و بعد هم به پاریس رفت و در نوزده سالگی حرفه بین المللی خودش را در «های فشن» شروع کرد.

های فشن در واقع گران‌ترین و بالاترین سطح مد است که پارچه‌های باکیفیت، طرح‌های منحصر به فرد و تزئینات لباس با جواهرات از ویژگی‌های مهم آن است. این لباس‌ها توسط متخصصان و اغلب مطابق با مشخصات شخص سفارش دهنده به‌طور دست‌ساز آماده می‌شوند.

اولین بار که عکس اوانجلیستا روی جلد مجله‌ای چاپ شد برای شماره نوامبر سال ۱۹۸۴ مجله L’official بود و بعد از آن عکس او روی جلد و در صفحات مختلف نشریات بین‌المللی از جمله Glamour, Cosmopolitn, Vogue, Elle, Interview و Roing Stone فراوان دیده شد.

هیچ مدلی در جهان به اندازه او حرفه‌ای نیست

اوانجلیستا در سال ۱۹۸۵ شروع به کار با کارل لاگرفلد، طراح اصلی خانه مد «شنل» کرد. لاگرفلد درباره این ستاره دنیای مد گفته: هیچ مدل دیگری در جهان به اندازه او حرفه‌ای نیست. او یک مدل واقعی، خالص و ساده است. او تظاهر نمی‌کند یا آرزوی انجام کاری را ندارد. فقط در کارهایی که انجام می‌دهد، فوق‌العاده است.

او در سال ۱۹۸۷ برای اولین بار در یک کمپین تبلیغاتی ورساچه حاضر شد. اوانجلیستا با برندهای معروف دیگری مثل والنتینو، دولچه و گابانا، رالف لورن، جیانفرانکو فره، ایو سن لورن و آزالدین آلیا همکاری داشت. او طی دوران فعالیتش لباس‌هایی با طراحی‌های ژان پل گوتیه، جورجیو آرمانی، آلبرتو فری و اسکار دلارنتا به تن کرد.

تلاش برای شناساندن ایدز و سرطان

اوانجلیستا یک فعال برای تحقیق و آگاهی دادن در زمینه بیماری ایدز و همچنین سرطان سینه است. او از بنیاد ایدز التون جان و همین‌طور از جامعه LGBT حمایت می‌کند. او در بیلبوردهای تبلیغاتی مختلف برای برند مد Kenar در مرکز میدان تایمز هم دیده شد. این تبلیغات علیه ایدز انجام شد که یک کمپین توسط صنعت تبلیغات برای افزایش آگاهی در مورد مقابله با این بیماری بود. رئیس Kenar درباره‌اش گفت: او فروش ما را به طرز چشمگیری افزایش داد. لیندا، مایکل جردن ما بود. ما او را انتخاب کردیم برای اینکه یک ستاره می‌خواستیم و از بین چهار یا پنج ستاره، او نفر اول بود.