در طول تاریخ، رنگها همیشه فراتر از یک عنصر تزئینی ساده بودهاند؛ آنها نشاندهندهی قدرت، طبقهی اجتماعی، ثروت و حتی فرهنگ بودهاند. بسیاری از رنگهایی که امروزه بهسادگی در دسترس ما هستند، زمانی بهسختی به دست میآمدند و ارزشمندتر از طلا محسوب میشدند.

با پیشرفت علم شیمی و تغییر قوانین مربوط به استخراج و استفاده از مواد اولیه، برخی رنگها دیگر تولید نمیشوند؛ یا به دلیل ممنوعیتهای قانونی و یا به دلیل انقراض منابع طبیعی که مواد تشکیلدهندهی آنها را تأمین میکردند. در ادامه سه نمونه از این رنگهای تاریخی و نایاب را بررسی میکنیم:
۱. زرد هندی (Indian Yellow):

این رنگ زرد طلایی و درخشان که در نقاشیهای هندی و اروپایی قرون گذشته استفاده میشد، از روشی عجیب و بحثبرانگیز به دست میآمد. برای تولید آن، گاوها فقط با برگ انبه تغذیه میشدند و سپس از ادرار آنها رنگدانه استخراج میکردند. این فرآیند هم برای حیوانات مضر بود و هم دشوار و غیرانسانی. به همین دلیل، تولید این رنگ در قرن نوزدهم رسماً غیرقانونی شد و امروزه دیگر وجود ندارد.

۲. بنفش امپراتوری (Tyrian Purple / Imperial Purple):

این رنگ بنفش غنی و سلطنتی از صدفهای دریایی خاصی به نام Murex استخراج میشد. برای تولید مقدار بسیار کمی رنگ، هزاران صدف باید شکسته میشدند، به همین دلیل رنگی بسیار گرانقیمت و مختص شاهان و اشراف بود. با کاهش منابع طبیعی و نابودی گستردهی صدفها، استخراج این رنگ هم غیرعملی شد. امروزه معادلهای شیمیایی این رنگ تولید میشود، اما رنگ اصلی که قرنها نماد قدرت امپراتوریها بود، دیگر وجود ندارد.

۳. قهوهای مامی (Mummy Brown):

یکی از عجیبترین رنگهای تاریخ، قهوهای مامی بود که در اروپا رواج داشت. این رنگ از آسیاب کردن و پودر کردن واقعی مومیاییهای مصری (شامل بقایای انسان و حیوانات) ساخته میشد. رنگ بهدستآمده، قهوهای متمایل به قرمز بود و در نقاشیهای رنسانس و باروک مورد استفاده قرار میگرفت. با گذشت زمان، هم منابع آن کمیاب شد و هم جنبهی اخلاقی استفاده از بقایای انسانی مورد اعتراض قرار گرفت. به همین دلیل تولید این رنگ نیز متوقف شد.



دیدگاه شما