در نخستین کالکشن متیو بلیزی برای برند فرانسوی «شنل»، جزئیات و انتخاب پارچهها فراتر از هر انتظار بود؛ گویی هر تاروپود لباسی حامل داستانی از هنر، تاریخ و خلاقیت بیمرز است.

بلیزی با وفاداری به روح اصیل شنل و توجه به ظرافت، دقت و زنانگی قدرتمند و در عین حال با نگاهی معاصر و تجربی، پارچههایی را به کار گرفت که به معنای واقعی کلمه مرز میان مد و هنر را از میان برداشتند.





تویید که همیشه امضای شنل بوده، در دستان او به اشکال تازهای متولد شد: از تویید قلاببافیشده و فیلکوپه گرفته تا رافیا و ترکیبهای نامتعارف با منجوقدوزیهای ظریف. دوختهای دستی و زنجیرهای نمادین شنل که در میان روبانهای پاپلین پیچیده شده بودند و پیراهنهای شاروه با امضای مشترک، همه گویای وسواسی شاعرانه در پرداخت جزئیات بودند.





بلیزی در این مجموعه، سنت شنل را نه تکرار بلکه بازتولید کرد، آن هم با زبان بافت، نور و حرکت. در میان این طراحیها، دامنی از ارگانزای خیالی با پرهای آتشین در کنار پیراهن مردانهای کلاسیک، تضادی زیبا و هوشمندانه را خلق میکرد؛ نشانی از تعادل میان قدرت و لطافت. پرهای سبک و روشن با الهام از نقاشیهای فلامان، در کنار تکرار بازیگوشانه با لباس زیر و لایههای ناهماهنگ، روحی زنده و غیرمنتظره به کالکشن بخشیده بود.





نتیجه، مجموعهای بود که هم ادای احترام به میراث شنل بود و هم بیانیهای شخصی از جسارت و نبوغ بلیزی، درسی بزرگ در بازآفرینی تاریخ و احیای روح برند، با ظرافتی بیبدیل در هر جزئیات.






دیدگاه شما