در سال ۲۰۱۴، گروهی از باستانشناسان در گورستان تاریخی یانگهای در منطقه غربی چین، نمونهای منحصر بهفرد از یک شلوار پشمی را کشف کردند که با توجه به آزمایشهای رادیوکربن، قدمت آن به حدود ۳۰۰۰ تا ۳۳۰۰ سال پیش بازمیگردد.

این شلوار که به اعتقاد کارشناسان قدیمیترین شلوار جهان محسوب میشود، نشاندهندهی تغییرات مهمی در پوشاک بشر در دوران باستان است؛ چرا که پیش از این، اروپاییها و آسیاییها عمدتاً لباسهای بلند، رداها، تونیکها یا توگا میپوشیدند و شلوار در شکل امروزی آن طراحی نشده بود. باور بر این است که نخستین شلوارها برای سهولت در اسبسواری طراحی و مورد استفاده قرار گرفتند.


این شلوار پشمی که بهطرز شگفتانگیزی سالم و دستنخورده باقی مانده است، از تکنیک بافت توییل (twill) ساخته شده و بافتی جناغی یا مورب دارد. این مدل بافت به دلیل دوام و استحکام بالایی که ایجاد میکند، امروزه نیز در تولید شلوارهای جین مدرن کاربرد فراوان دارد.


نکته جالب توجه این است که در طراحی شلوار، دو ناحیه حساس یعنی زانو و فاق به صورت ویژه با توجه به نیازهای عملکردی و کاربردی تقویت شدهاند. استفاده از پشم و بافت توییل در این قسمتها، ترکیبی از استحکام و انعطافپذیری را فراهم کرده که برای شرایط سخت و فعالیتهایی مانند سوارکاری بسیار ایدهآل بوده است.


این کشف ارزشمند، نه تنها نمایانگر مهارتهای فنی پیشرفته در زمینه نساجی در چین باستان است، بلکه گویای پیشرفتهای فرهنگی و تغییرات اساسی در نحوه پوشش و سبک زندگی انسانها در آن دوره نیز میباشد.


دیدگاه شما