صابر ابر، بازیگر شناختهشده و تحسینشدهی سینمای ایران، تنها به خاطر نقشآفرینیهای درخشانش در فیلمها و تئاترها شناخته نمیشود؛ بلکه در حوزهی مد و پوشش نیز به عنوان چهرهای پیشرو و جسور مطرح است.
او سالهاست که نشان داده مد را نه صرفاً بهعنوان ظاهری برای تأیید قواعد رایج، بلکه بهعنوان ابزاری برای بیان فردیت، اندیشه و جسارت میبیند. استایل او اغلب چالشبرانگیز، متفاوت و غیرقابل پیشبینی است؛ چیزی که باعث میشود نگاهها را بهسوی خود جلب کند و در عین حال تابوهای پوشش مردانه در ایران را زیر سؤال ببرد.
جوراب قرمز: رنگی برای دیده شدن
یکی از برجستهترین نشانههای تابوشکنی صابر ابر، استفاده از جورابهای قرمز در استایلهای عمومی و حتی رسمیاش است. در فرهنگی که استفاده از رنگهای تند و زنده برای مردان هنوز با محدودیتهای ذهنی و هنجاری همراه است، او با انتخاب جوراب قرمز، نهتنها به رنگ بهعنوان ابزار هویتبخش نگاه میکند، بلکه جسارت دیده شدن را نیز نشان میدهد. این رنگ گرم و جسور، در تضاد با خنثی بودن غالب در پوشش مردان ایرانی است و حضورش در پایینترین بخش استایل (جوراب) نیز، خود نوعی بازی با ساختار است.
کفش قرمز در استایل رسمی: بیاعتنایی به قاعدههای خشک
در ادامهی همین رویکرد، او در جشنواره فیلم برلین استایل رسمی خود یعنی کتوشلوار را با کفشهای چرمی قرمز ست کرده است. انتخابی که همزمان بر جسارت، ذوق هنری و نگاه شخصی او تأکید دارد. کفش قرمز نهتنها رنگی نامتعارف برای استایل رسمی مردانه محسوب میشود، بلکه قرار گرفتن آن در کنار آیتمهایی کلاسیک مانند کتوشلوار، نوعی تضاد دلنشین و آگاهانه ایجاد میکند که از جسارت ذهنی و هنری صاحب استایل خبر میدهد.
عینکهای کوچکتر از معمول: بازی با تناسبها
صابر ابر گاهی از عینکهایی استفاده میکند که به طرز آگاهانهای کوچکتر از اندازه معمول صورت و چشمها هستند. این انتخاب نهتنها نُرم رایج تناسب فرم عینک و صورت را به چالش میکشد، بلکه حس شوخطبعی، طغیان و رهایی از استانداردهای قراردادی را نیز منتقل میکند. چنین عینکهایی ممکن است در نگاه اول عجیب به نظر برسند، اما وقتی در چارچوب استایل کلی او دیده میشوند، تبدیل به امضای شخصیتی خاص صابر میشوند.
سبیلهای خاص: هویتسازی شخصی
یکی دیگر از مشخصههای ظاهری صابر ابر، انتخاب سبیلهایی است که بهشدت سبکدار، خاص و حتی گاه خارج از عرف هستند. این نوع از مدل سبیل نهتنها نشانی از سلیقهی شخصی و علاقه به گذشته یا سبکهای خاص تاریخی است، بلکه در بستر جامعهای که ظاهر مردانه باید تا حد زیادی یکدست و کنترلشده باشد، نوعی شورش نرم و بیصدا محسوب میشود.
تتبگ: کارکردی فراتر از کیف دستی
در میان آیتمهایی که صابر ابر در استایل خود گنجانده، تتبگ (کیف پارچهای دستی و ساده) جایگاه خاصی دارد. او با استفاده از این آیتم نهتنها به سادگی، مینیمالیسم و عملکردگرایی اشاره میکند، بلکه مرزهای جنسیتی در استفاده از کیف را هم میشکند. در فرهنگی که کیفهای دستی هنوز بیشتر با زنان مرتبط دانسته میشوند، صابر با افتخار و بیپروایی تتبگ را وارد استایل مردانه میکند و بهنوعی نگاه جامعه را به لوازم جانبی مردانه گسترش میدهد.
در مجموع، صابر ابر را میتوان یکی از معدود چهرههای فرهنگی دانست که مد را بهمثابهی زبان دوم خود انتخاب کرده است؛ زبانی برای بیان تفاوت، پرسشگری، آزادی و هویت. استایل او، همانند بازیهایش، روایتگر داستانی متفاوت است؛ داستانی از مردی که از کلیشهها عبور کرده و ترجیح داده خودش باشد، با تمام رنگها، فرمها و خطوطی که انتخاب کرده است.
دیدگاه شما