۱۸۵ سال از زمانی که ملکه ویکتوریا برای عروسیاش لباس سفید انتخاب کرد و پایهگذار سنت عروسهای سفیدپوش شد، میگذرد. اگرچه باید بدانیم که در برخی از فرهنگها، عروسها همچنان به لباسهای سنتی و رنگهای خاص خود پایبند هستند.
در ۱۰ فوریه ۱۸۴۰، ملکه ویکتوریا که در آن زمان ۲۰ ساله بود، با شاهزاده آلبرت از ساکس-کوبورگ و گوتا ازدواج کرد. برخلاف بسیاری از عروسهای سلطنتی پیش از خود که لباسهایی با رنگهای متنوع به تن میکردند، ملکه ویکتوریا تصمیم گرفت لباسی سفید از جنس ساتن بپوشد. این انتخاب، هرچند در آن زمان بیسابقه نبود، اما نقش مهمی در رایج شدن لباس عروس سفید در سراسر اروپا و بعدها جهان داشت. لباس عروس ملکه ویکتوریا از پارچهای که در اسپیتالفیلدز در شرق لندن بافته شده بود، دوخته شد. این لباس یک دامن ساده از ساتن کرمیرنگ و یک تور دستی از دانتل هانیتون (Honiton) و بیر (Beer) در دوون بود که از صنایع دستی بریتانیا حمایت میکرد. ویلیام دایس (William Dyce)، رئیس مدرسه طراحی دولتی بریتانیا (که بعدها به کالج سلطنتی هنر تبدیل شد)، طراحی این پارچه توری خاص را بر عهده داشت. ملکه ویکتوریا، برخلاف عروسهای سلطنتی قبل از خود، بهجای تاجی الماسنشان، تاجی از بهارنارنج بر سر گذاشت که نمادی از پاکی و باروری بود. این گلها همچنین در تزیینات لباس او نیز استفاده شده بودند. لباس ویکتوریا یک تور بلند ۳.۶ متری داشت که با نقشهای دستدوز، مشابه حاشیه دامن، هماهنگ شده بود. دامن عروس نیز دنبالهای به طول ۵.۵ متر داشت. کفشهای ملکه نیز به رنگ سفید و همخوان با لباسش انتخاب شده بود. ویکتوریا در دفتر خاطرات خود درباره لباس عروسیاش نوشت :«من یک پیراهن سفید از ساتن، با یک چین عمیق از دانتل هانیتون که از یک طرح قدیمی الهام گرفته شده بود، پوشیدم. جواهراتم شامل گردنبند و گوشوارههای الماس عثمانی و سنجاق سینه یاقوت کبودی بود که آلبرت عزیزم به من هدیه داده بود.»
نظرتون در مورد این لباس عروس و پایهگذاری سنت لباس سفید چیه؟
دیدگاه شما