الناز حبیبی قبل از انقلاب چگونه لباس می‌پوشید؟تصاویری که متعجبتان می‌کند!

در طی سال‌های اخیر، آثار کمدی زیادی با الهام از دهه‌های پیش ساخته شده‌اند. منظور پی‌ریزی سناریو در دهه‌های قبل از انقلاب است. انگار، روایت داستان‌هایی از آن دوران به جلب‌نظر مخاطبان کمک زیادی می‌کند و زمینه ایجاد طنز و گاهی تمسخر بالایی دارد. فیلم فسیل هم یکی از کمدی‌هایی است که در همین دسته قرار می‌گیرد اما داستانش کمی متفاوت‌تر از همتایانش تعریف می‌شود. به بهانه استقبال زیاد از این فیلم کمدی در گیشه، نگاهی به استایل بازیگرانش داشته‌ایم. استایل بازیگران در فیلم در دوره‌های متفاوت تغییر می‌کند و همین موضوع می‌تواند دستمایه نگاهی به تیپ پوششی دهه‌های مختلف باشد. با ما همراه باشید.

بهرام افشاری

بهرام افشاری شخصیت اصلی و جالب فیلم فسیل است. او که در سالیان اخیر در فیلم‌ها و مجموعه‌های کمدی به‌خوبی نقش‌های متفاوت ایفا کرده، در این اثر هم از پس نقش به‌خوبی برآمده است. افشاری در فیلم نقش خواننده‌ای علاقه‌مند به حرفه‌اش را بازی می‌کند که بنا به اتفاقاتی به کما می‌رود و در دوره‌های تاریخی بعد از خود به هوش می‌آید. او که در ابتدای فیلم با هزاران آرزو در سیستم پیش از جمهوری اسلامی فعالیت موسیقی می‌کرده است، پس از حوادثی که برایش پیش می‌آید، به دوره‌ای بعد از نظام شاهی منتقل می‌شود و حالا به غریبه‌ای شبیه است که در میان جمع وصله‌ای ناجور به نظر می‌رسد. در بخش ابتدایی فیلم، او را با استایل‌های تیپیکال دهه ۵۰ می‌بینیم. شلوارهای دمپاگشاد، موهای بلند و خط ریش‌های پر و بلند از جمله شاخصه‌های استایل پیش از انقلاب هستند. بهرام افشاری هم که نقش خواننده‌ای در آن دوران را ایفا می‌کند، تمام این عناصر ظاهری را منعکس می‌کند. افشاری یا اِسی داخل فیلم تا حد زیادی تحت تأثیر استایل هنرمندان مشهور راک اند رول هم قرار دارد. البته استایل هنرمندان این سبک و او را با لباس‌های چرمی و پارچه‌های جلب‌توجه‌کننده و رنگ‌های درخشان و شاد زیاد می‌بینیم.

بعد از بیدارشدن اسی در دهه‌های دیگر و پشت سر گذاشتن انقلاب و وقایع مربوط به آن، مجبور می‌شود که زندگی و ابعاد مختلفش را با شمایلی جدید تجربه کند. حالا دیگر اسی از لباس‌های پرزرق‌وبرق، موها و آرایش محاسن و سبیل شاخص و مد روزش فاصله می‌گیرد و با تارهایی سفید در موهای مجعدش و البته استایلی کاملا متفاوت و ساده به زندگی ادامه می‌دهد. در دوران بعد از انقلاب، محدودیت‌های پوششی برای خانم‌ها و آقایان باعث شد که نهایت سادگی به استایل افراد راه پیدا کند. شلوارهای پیله‌دار، پیراهن‌های مردانه با قواره‌های بزرگ و اصلاح موها به شکلی ساده از شاخصه‌های استایل بعد از انقلاب است.

الناز حبیبی

حبیبی از معدود بازیگران زنی است که در نقش‌های طنز مختلف شیرین و دوست‌داشتنی ظاهر می‌شود. او رعایت‌کردن حد در طنز را می‌داند و در فسیل هم از عهده اجرای نقش به‌خوبی برآمده است. استایل او هم به دو دسته قبل و بعد از انقلاب تقسیم می‌شود. در دوران پیش از روی کارآمدن جمهوری اسلامی، فیلم سعی می‌کند که با در نظرگرفتن محدودیت‌ها، بانوان را با لباس‌هایی مخصوص دوران شاهنشاهی نشان بدهد. البته به دلیل محدودیت‌ها، استایل‌ها از واقعیت کمی فاصله دارند اما شاخصه‌های آن دوران در پوشش بانوان و شخصیت الناز حبیبی هم دیده می‌شود. او که نقش محبوب اسی یعنی فرنگیس را بازی می‌کند، در پوشش از رنگ‌های روشن، کلاه برای پوشاندن موها و کت‌ودامن‌هایی خوش‌دوخت بهره می‌برد. ست‌پوشیدن از ویژگی‌های مهم استایل در دوران قدیم در حوالی دهه ۵۰ بود. ست‌کردن رنگ‌هایی از طیف‌های همسان یا متفاوت در استایل خانم‌های خوش‌پوش دوران مذکور بسیار رایج بود.

بعد از انقلاب، خانم‌ها دچار تحولات شدیدی در استایل شدند. برخی به‌سراغ چادر رفتند و برخی هم با مانتو پوشش را مطابق عرف و قانون رعایت می‌کردند. از شاخصه‌های استایل هم روسری‌های بزرگی بود که بیشتر از جنس‌های براق و درخشان انتخاب می‌شد. مانتوهایی گشاد با اپل‌های بزرگ هم از جمله عناصر رایج استایل بانوان بودند. فرنگیس هم در بخش دوم فیلم با چنین استایلی ظاهر می‌شود. آرایش صورت او با رژهای طیف روشن، کشیدن خط در چشم‌ها و فکل و کلیپس در بخش پشت موها از ویژگی‌های استایلینگ در آن دوران هستند.

ایمان صفا

شخصیت ایمان صفا در فیلم دارای ظرافت‌های زیادی است. او که ثابت کرده از پس اجرای درست نقش‌های طنز مختلف به‌خوبی برمی‌آید، در فسیل هم خوب می‌درخشد. صفا در فیلم یکی از اعضای گروهی است که با اسی یا همان بهرام افشاری فعالیت می‌کنند. او در نیمه نخست فیلم تلاش می‌کند که با موزیک اعتراضی و رعایت عناصر پوششی خاصی مانند عینک‌های کائوچویی و استفاده از رنگ‌های نسبتا خنثی، گرایش خود به گروه‌های چپ دوران قدیم را بازتاب بدهد. بعد از گذر فیلم از نیمه نخست هم چرخشی در شخصیت او ایجاد می‌شود و به گروه مجاهدان می‌پیوندد. استایل او هم بعد از چرخش شخصیت و دنبال‌کردن منافع تازه متحول می‌شود. گروهی که دلمشغولی‌ تازه صفا را می‌سازد، یونیفرم‌های یکسان دارند و استایل‌هایی با طراحی محدود.

هادی کاظمی

هادی کاظمی هم از توانمندترین بازیگران فعلی طنز ایران است. او می‌تواند از پس اجرای نقش‌های مختلف برآید. در فسیل هم این توانایی‌اش را به رخ کشیده و در نیمه نخست فیلم همراه و همسفر گروه اسی و صفا است و بعد از انقلاب به کمیته می‌پیوندد. استایل پوششی او پیش از انقلاب دنبال‌کننده همان روندهای استایلینگ است.

شلوارهای دمپا، کت‌هایی با کمر تنگ، رنگ‌های شاد و البته پیراهن‌هایی با یقه خرگوشی. بعد از انقلاب هم که به خیل کسانی می‌پیوندد که تغییر موضع دادند و در تیپ و ظاهرش عناصری مانند ریش و موهای مرتب شانه‌شده به سبکی ساده دیده می‌شود.

در آخر

اگر دوست دارید که کمی حال‌وهوایتان عوض شود، تماشای فسیل برایتان خالی از لطف نخواهد بود. قطعا با اثری فاخر و کمدی درجه‌یکی روبه‌رو نمی‌شوید اما لحظاتی شاد و نکات بامزه‌ای را در فیلم مشاهده خواهید کرد. تغییر استایل و سبک زندگی شخصیت‌ها با عوض‌شدن رژیم هم امکان مقایسه‌کردن را برایتان فراهم می‌کند. فارغ از تغییر رژیم، تحولات دنیای مد و فشن و البته سبک زندگی آدم‌ها با ورود به قرن تازه را هم نمی‌توانیم در رقم‌خوردن تغییرات سنگین بی‌اثر بدانیم. تیم بازیگران این فیلم از نقاط قوتش هستند و استایل‌هایشان هم به‌خوبی طراحی شده بود. دوست دارید که این فیلم را تماشا کنید؟