زنی که با رها کردن موهایش در باد تهران شعر نوشت و اسطوره شد!

در بین چهره های شناخته شده ادبی ایران، زنانی هستند که استایل بسیار خاصی داشته اند، یکی از آنها که ناگفته برای خیلی از ما، شناخته شده است، «فروغ فرخزاد» است. فروغ زن آزاد اندیشی بود که این ویژگی را در پوشش خودش هم نشان می داد. او استایل خاصی داشت که گذشت زمان نتوانسته آن را کهنه کند و اگر همین امروز هم از آن خواب عمیق برخیزد و در خیابان راه برود می تواند چشمان تحسینگر زیادی را به دنبال خودش بکشد.

در این مطلب می خواهیم این بار از دریچه ای متفاوت به فروغ بپردازیم و ببینیم این ستاره شعر -و البته تصویر و سینما-چه سبک پوششی داشت؟ چه مدل آرایشی را انتخاب می کرد و …

شانه زدن موها در باد

یکی از اصلی ترین ویژگی های فروغ موهایش بود. همان موهایی که در شعر«ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» درباره شان می گوید:« آیا دوباره گیسوانم را در باد شانه خواهم‌ زد؟»

گیسوانی که اگر نگوییم همیشه اما به روایت عکس ها همواره کوتاه بوده اند و قاب صورت شش ضلعی او را می پوشاندند و زوایای صورت او را بیشتر نمایش می دادند، موهایی که فرصتی برای سپید شدن پیدا نکردند اما حسابی در باد رقصیدند و شانه خوردند.

شاید این نکته هم بد نباشد اگر از دنیای شخصیت شناسی به کسانی مانند فروغ که موی کوتاه را ترجیح می دهند، نگاهی بیاندازیم. بر اساس برخی از این نظریه ها: «موی کوتاه نشانه شخصیت اجتماعی و  اعتماد به نفس است.کسانی که موهایی کوتاه دارند، در پیدا کردن دوستان جدید و پل زدن برای معاشرت های بیشتر مهارت دارند. آنها در هر کاری که انجام می دهند صداقت نشان می دهند.»

بلوزهای ساده، دامن های طرح دار

فروغ بیشتر وقت ها بلوز  و دامن می پوشید،بلوز های ساده و تک رنگ با دامن هایی که در اکثر مواقع طرح دار بودند.

در سال هایی که فروغ زندگی می کرد، دامن های خمره ای هم بسیار مد شده بودند. دامن هایی که تا زیر زانو می آمدند و آزادی حرکتی بیشتری نسبت به دامن های تنگ به فرد می دانند و از طرفی هم به گشادی دامن های کلوش نبودند.

برای اینکه خاص بودن فروغ را -که البته امکان سفر به کشورهای دیگرش را داشت و یقینا استایل اروپاییان هم روی ذهن او تاثیراتی گذاشته – نشان تان دهیم، توجه شما را جلب می کنیم به صندل هایی که او پوشیده است. صندل هایی که همین امروز هم انتخاب بسیاری از ما در فصل تابستان است.

بلوزهای مردانه بر تنی زنانه

یک مورد دیگر هم بلوزهای مردانه است که از انتخاب های فروغ بود و در آن سال ها کمتر در تن زنان دیده می شد.

اکسسوری های ماکسیمال و کژوال

در زمانه فروغ، زنان(همه زنان منظورمان است) علاقه زیادی به جواهرات داشتند اما فروغ این علاقمندی را با اکسسوری هایی نشان می داد که به هیچ وجه نه گران قیمت بودند و نه رسمی و تجملاتی و نه حتی کوچک و ظریف!

دستبند بزرگ پلاستیکی، گردنبند های بلند که جنس‌های شیشه ای و معمولی داشتند؛ از جمله انتخاب های او بودند.

خط‌هایی برای چشم‌هایی که حرف می‌زد

چشمان فروغ بیشتر وقت ها خط چشمی کشیده و افتاده داشت. به این مدل خط چشم dropped flick می گویند که اتفاقا مرلین مونرو هم طرفدارش بود.

این مدل خط چشم برای چشم های درشت مناسب است و باید به این شکل عمل کنید:خط چشم خود را در امتداد پلک به سمت بالا بکشید، اما به بیرون چشم که می رسید با انحنایی نرم آن را به سمت پایین بکشید و دوباره کمی به سمت بالا ببرید.

زنی روشنفکر که به زیبایی می‌اندیشید

فروغ- به نقل از گلستان- شاعر بود اما ژست شاعرانه نمی‌گرفت و زندگی عادی و روزمره‌ای همچون زنان دیگر داشت. او حتی در چهره‌اش تغییری هم داده بود و بینی اش را جراحی زیبایی کرده بود.

گویا بینی فروغ بزرگ بوده است و روزی رضاشاه در منزل پدری فروغ به او که آن زمان دختر کوچکی بود؛ می‌گوید دخترجان دماغ تو هم مانند من بزرگ است. این موضوع در ذهن فروغ ماند تا آنجا که زمانی که بزرگ می شود؛ دماغ خود را عمل می کند تا مثل رضاشاه نباشد.

در اینکه فروغ بسیار به ظاهرش اهمیت می داد و همیشه مرتب و مورد توجه بود، شکی نیست. او زنی مدرن بود که البته مانند بسیاری دیگر از اهلی هنر و ادبیات با بالا و پایین های روانی بسیاری می جنگید اما در نهایت از خودش جاودانگی بود که به یادگار گذاشت.