مراسم «متگالا» (Met Gala) که هر سال به میزبانی مؤسسه لباس موزه متروپولیتن نیویورک برگزار میشود، یکی از مهمترین و نمادینترین رویدادهای دنیای مد به شمار میرود. این مراسم که همواره با هدف جمعآوری کمکهای مالی برای موزه برگزار میشود و همزمان نمایشگاهی با یک تم خاص است، به مرور زمان تبدیل به ویترینی پرزرقوبرق برای خلاقترین طراحیها، استایلهای جسورانه و برداشتی آزاد و هنری از مد شده است.
در دههی گذشته، متگالا صحنهای برای خودنمایی لباسهایی با روایتهای جسور، مفاهیم هنری پیچیده و گاه عجیب بود. ظاهری مثل لباس ریانا در سال 2015 و حتی لباس شمعگونهی کیتی پری در سال 2019، همگی نمادهایی از دورهای هستند که متگالا به محلی برای شکستن قواعد رایج مد تبدیل شده بود.
اما در سالهای اخیر، حالوهوای متگالا تا حد زیادی دگرگون شده است. بسیاری از علاقهمندان به مد و منتقدان بر این باورند که این مراسم از مسیر اصلیاش که مبتنی بر خلاقیت بیمرز و نوآوری بصری بود، فاصله گرفته است. در متگالاهای اخیر، شاهد لباسهایی بهمراتب سادهتر، محافظهکارتر و بعضاً تکراری بودیم؛ استایلهایی که گویی بیشتر برای خوشآمدن به سلبریتیها و اسپانسرها طراحی شدهاند تا انعکاس مفهومی هنری یا جسورانه.
در حالی که پیشتر لباسهای متگالا ساعتها در شبکههای اجتماعی تحلیل میشدند و جنجالآفرین بودند، اکنون تعداد قابلتوجهی از آنها فاقد «واکنش برانگیزی» گذشتهاند. بسیاری از چهرههای مطرح نیز بدون رعایت تم مراسم یا با تفسیری بسیار سطحی در آن شرکت میکنند، امری که انتقاد علاقهمندان را بیشتر کرده است.
این تغییر رویکرد بهنوعی از تجاریتر شدن مراسم و استفاده بیشتر از چهرههای اینفلوئنسر و پاپ کالچر نشأت میگیرد تا چهرههای برجستهی دنیای هنر و مد. اگرچه هنوز هم طراحان بزرگی در این مراسم حضور دارند، اما از هیجان بصری و خلاقیت انفجاری سالهای گذشته کم شده است. در نهایت، بسیاری امیدوارند که متگالا دوباره به همان جشن جسارت، ایدهپردازی و رویاپردازی در مد تبدیل شود که زمانی الگو و الهامبخش جهانیان بود.
دیدگاه شما