دهه هفتادی‌ها یا دهه هشتادی‌ها؛ کدوم نسل خوش‌استایل‌تره؟

در دنیای امروز، مد و استایل بیش از هر زمان دیگری با هویت، نسل و نگرش فردی گره خورده است. اگر نگاهی دقیق به استایل دختران متولد دهه هفتاد و هشتاد شمسی بیندازیم، متوجه دو رویکرد کاملاً متمایز اما هر دو جذاب در سبک پوشش آن‌ها می‌شویم.

البته، در ابتدا باید تأکید کرد که هر نسل به شیوه‌‌ی خاص خود خوش‌استایل است و زیبایی مد در همین تنوع سلیقه‌هاست، اما تفاوت‌های بنیادین میان دو نسل در نحوه لباس پوشیدن، فلسفه مد و رویکرد به ترندها قابل انکار نیست.

دختران دهه هفتاد: مینیمالیسم، زنانگی و چارچوب مشخص

استایل دهه هفتادی‌ها اغلب بر پایه‌ی خطوط کلاسیک، رنگ‌های خنثی، فرم‌های زنانه و پوشش متناسب با موقعیت است. آن‌ها بیشتر به استایل‌های ساختارمند، مینیمال، شیک و زنانه تمایل دارند. مانتوهای کم‌جزئیات، پارچه‌های باکیفیت، کفش‌های رسمی‌تر، کیف‌های چرمی ساده و رنگ‌هایی مثل بژ، مشکی، خاکی و سفید از ویژگی‌های استایل این نسل است. در میان آن‌ها تمایل به «خوب و مرتب دیده شدن» بسیار قوی است؛ بنابراین حتی وقتی آیتم‌هایی کژوال می‌پوشند، نظم و هارمونی بصری در استایل‌شان کاملاً رعایت می‌شود.

دهه هفتادی‌ها معمولاً لباس‌هایی انتخاب می‌کنند که فرم بدن را متناسب نشان دهد، ترکیب رنگ‌ها را هوشمندانه انتخاب می‌کنند و اغلب سبک‌هایی با اصالت مثل تیپ‌های فرانسوی یا ایتالیایی را می‌پسندند. برای آن‌ها، سبک لباس پوشیدن نوعی بیان بلوغ، وقار و هویت شخصی است؛ نه صرفاً پیروی از مد.

دختران دهه هشتاد: آزادی، جسارت و بی‌قانونی آگاهانه

در مقابل، دختران دهه هشتادی سبک‌هایی را ترجیح می‌دهند که اغلب قانون‌گریز، آزاد و به‌شدت وابسته به بیان فردی است. برای آن‌ها، لباس فقط یک پوشش نیست، بلکه رسانه‌ای برای گفتن «من کی هستم» است. شلوارهای بگی، تی‌شرت‌های چاپ‌دار، کت‌های اورسایز، اکسسوری‌های غیرمنتظره، کلاه‌های گشاد و ترکیب رنگ‌های تند و نامتعارف، از عناصر کلیدی استایل آن‌هاست. سبک آن‌ها اغلب با الهام از ترندهای جهانی، فرهنگ خیابانی، Y2K یا حتی استایل‌های کره‌ای شکل می‌گیرد.

بسیاری از آیتم‌های محبوب این نسل، یونیسکس یا بدون وابستگی به جنسیت هستند. فرم آزاد و بی‌قالب لباس‌ها، نشانه‌ای از تمایل آن‌ها به رهایی از محدودیت‌هاست. این نسل بدون ترس از قضاوت، سبک خود را می‌سازد، آزمون و خطا می‌کند و درگیر بایدها و نبایدهای سنتی در مد نمی‌شود. برای آن‌ها، مرز بین زیبایی و زشتی در مد سیال است.

میان نظم و شورش، زیبایی در تضاد است

از منظر زیبایی‌شناسی، نمی‌توان گفت کدام سبک «برتر» است؛ زیرا هر دو جهان منحصربه‌فردی دارند. اگر به دقت، هارمونی، ظرافت و وفاداری به اصول زیبایی کلاسیک علاقه داشته باشیم، استایل دهه هفتادی‌ قطعاً دل‌فریب‌تر خواهد بود. اما اگر آزادی، تنوع، ریسک‌پذیری و شگفتی را ترجیح بدهیم، استایل دهه هشتادی‌ها جذاب‌تر و الهام‌بخش‌تر است. شخصاً، گرچه دقت و شیکی نسل هفتادی را تحسین می‌کنم، اما جسارت و بی‌پروایی دهه هشتادی‌ها در بازی با مد و هنجارها، چیزی‌ست که به‌شدت تحسین‌برانگیز و آینده‌نگرانه است. شاید زیبایی واقعی، در تلفیق این دو نگاه باشد.