روزبه حصاری و اکیپش با این لباس‌ها در کارناوال گرد و خاک به پا کردند

یکی از برنامه‌هایی که این روزها مورد توجه قرار گرفته؛ کارناوال رامبد جوان است. برنامه‌ای موزیکال که با مسابقه‌ استندآپ کمدی تلفیق شده و با میزانسنی خاص و دکوراسیونی کلاسیک جلب توجه می‌کند. حضور موزیسین ایتالیایی در قسمت نخست این برنامه که البته پیش از جنگ دوازده روزه پخش شده بود، موجب شد تا این برنامه روزنه‌ای تازه در رئالیتی‌شوهای نمایش خانگی باز کند.

حالا حضور روزبه حصاری در تازه‌ترین قسمت این برنامه و اجرای او به همراه تیم پرفورمنس طی ساعات اخیر بین کاربران شبکه‌های اجتماعی پرحرف و حدیث شده. البته که تیم همراه حصاری در این اجرا با استایل‌هایی کمتردیده شده در برنامه‌های ایرانی، توانستند جلوه‌ای تازه به رئالیتی‌شوی کارناوال ببخشند.

روزبه حصاری؛ استاندارد یک آرتیست!

روزبه حصاری در این برنامه نشان داد برخلاف مهمانانی نظیر علی اوجی، با هنر قرابت‌هایی دارد و همزمان با اجرای ترانه «مرا ببوس» به نوازندگی پرداخت. اما استایل او در قواره یک پیانیست هم جزو انتخاب‌های درست طراح لباس این برنامه بوده. کت وشلوار یک دست مشکی و خوش‌دوخت، پیراهن سفید و پاپیون، تمام آن چیزی‌ست که یک موزیسین برای اجرا در چنین فضایی نیاز دارد. اما تماشای حصاری در چنین استایلی کمی غریبانه هم به نظر آمد، چون که او همواره در مراسم‌های موسوم به فرش قرمز، در ست کردن المان‌های مختلف استایلش چندان موفق عمل نکرده بود و حالا در کارناوال شمایل تازه و البته قابل اتکایی را برای خود برگزیده است.

تیم پرفورمنس؛ اندازه و تماشایی!

آرتیست‌های این اجرا نیز بنا به جبر فضا و موسیقی حاکم بر صحنه، به استایل‌های وینتیج پناه برده بودند. پس آرتیست آقا با چنین استایلی روی صحنه حاضر شد؛ پیراهن مردانه‌ای که یادآور قرون گذشته است و بیشتر در جوامع اروپایی کاربرد داشته و شلوار شکلاتی و گذاشتن ساسبند که نشان از جسارت استایلیست برنامه دارد. از سویی دیگر در میان خانم‌ها نیز قواعد سبک وینتیج رعایت شده و حتی آیتمی نظیر سربند هم در جهت همین سبک حرکت می‌کند. آستین‌های پفی آرتیست قرمزپوش نیز از نشانه‌های هارمونی  استایل این هنرمند با اتمسفر اجراست.

سخن آخر

به طور کلی طراحی صحنه و به خصوص لباس کارناوال برای چنین آیتم‌هایی تا به اینجا نمره قبولی گرفته؛ البته که باید بدانیم هنوز جای چنین خلاقیت‌هایی در مدیوم‌های مختلف به شدت خالی‌ست. ابتکاراتی که چشمان بینندگان را با رنگ‌ها و طرح‌های خاص روبرو می‌کنند و تصاویری ماندنی در ذهن مخاطب به جا می‌گذارند.