آرایش و زیبایی 
پوشاک آقایان 
پوشاک بانوان 
استایل ستاره ها 
تناسب اندام 
جواهرات و زیورآلات 
عطر و ادکلن 
عینک آفتابی 
کیف و کفش 
اینفوگرافیک مد و فشن 
برندهای مشهور 
سرگرمی 
رابطه موسیقی و مد، یک رابطه طولانی‌مدت است، چیزی که با توجه به اینکه هر دو معنای قابل توجهی از خلاقیت و بیان خود در جامعه و فرهنگ ما دارند، شگفت‌انگیز نیست. موسیقی، مد را شکل می‌دهد و برعکس، و به عنوان نتیجه‌ی این ارتباط و تأثیرات فرهنگی دیگر، ترندها بطور مداوم در حال تغییر و تحول هستند.
مد در طول سالیان دراز به یک ویژگی مولف در فرهنگ موسیقی تبدیل شده و به عنوان یک عنصر مهم در برندسازی برای موسیقیدانان عمل می‌کند. یک ظاهر متمایز روی صحنه به موسیقیدانان امکان می‌دهد تا یک سبک منحصر به فرد ایجاد کنند که به عنوان یک فنیک مارکتینگ برای موسیقی‌شان عمل می‌کند.
بسیاری از موسیقیدانان کنونی نیز خط مد خود را دارند یا در شراکت‌های برندی با شرکت‌های مد شرکت می‌کنند. آن‌ها حتی ممکن است برای نمایش برندها یا محصولات خاص در ویدیوهای موسیقی‌شان پول دریافت کنند، که این ارتباط میان موسیقی و ترندهای مد را تقویت می‌کند. موسیقیدانان به طور منظم نقش جریان‌ساز را بازی می‌کنند، زیرا هوادارانشان از هنرمندان مورد علاقه‌شان الهام می‌گیرند. به عنوان مثال، «بیتلز»، کت‌های بدون یقه و مدل موی حال معروف « mop top» را ترند کرد.
بسیاری از طرفداران موسیقی یک کنسرت را به عنوان فرصتی برای نشان دادن حمایت از هنرمندان مورد علاقه‌شان از طریق مد می‌بینند، و شنوندگان یک سبک خاص به طبع به سمت لباس‌هایی می‌روند که با سایر اعضای جمعیت طرفداری هماهنگ باشد. تی‌شرت‌های گروه‌های موسیقی به عنوان یک بیانیه‌ی مد و فشن به حساب می‌آیند و همراه با دیگر کالاهای تبلیغاتی، قسمت مهمی از درآمد هنرمند را تشکیل می‌دهند.
موسیقی پاپ نوجوانان دهه‌ی ۵۰
همه چیز در دهه‌ی ۱۹۵۰ با ظهور تلویزیون و فیلم و البته با دسترسی گسترده‌تر موسیقی به عموم مردم، تغییر کرد. با افزایش دیده‌شدن ستاره‌های سینما و هنرمندان راک اند رول، مانند الویس پریسلی، تقاضای جدیدی پدید آمد.
نوجوانان به دنبال لباس‌هایی بودند که شباهتی به مدِ آیدل‌های مورد علاقه‌شان داشته باشد. بازار نوجوانان به حدی رشد کرد که طراحان دیگر نمی‌توانستند آن را نادیده بگیرند و بنابراین، صنعت مد نوجوانان به وجود آمد.
جنبش ماد و هیپی‌ها در دهه‌ی ۶۰
دهه ۶۰ یک دوران متزلزل در لندن بود، زمانی که نسخه مدرن‌تری از جاز شکل گرفت و جنبش «مدرنیست‌ها» به وجود آمد. این زیرفرهنگ دهه ۶۰ همچنین سبک‌های موسیقی اسکا، آر اند بی، و سول را نیز پذیرفت. مدرنیست‌ها، سبک زندگی بوهمی جنبش بیت دهه ۵۰ را پذیرفتند، بنابراین عجیب نبود که بسیاری تصمیم به تقلید از این ظاهر به عنوان بخشی از سبک زندگی‌شان بگیرند. در نهایت، این گروه که از نظر مد و فشن بسیار هوشمند عمل می‌کردند، به نام «مادز» شناخته شدند.
در حالی که نوجوانان لندن به جنبش ماد مشغول بودند، نوجوانان در آمریکا به انقلاب متفاوتی در مد پرداختند. در دهه‌ی شصت، بسیاری از پسران نوجوان آمریکایی برای شرکت در جنگ ویتنام فراخوانده می‌شدند و به همین دلیل، موسیقیدانان شروع به نوشتن موسیقی کردند که با جریان مخالف همگام بود. در نتیجه، هم موسیقی و هم مد به شکل‌های عجیبی تغییر یافت، به صورت موتیف‌های رنگی tie-dye، چاپ گل‌های جسورانه، لوازم جانبی هنری، زیورآلات دوزی و شلوارهای پازلی برترین ترندهای آن زمان بودند.
گلم راک در دهه‌ی ۷۰
در دهه‌ی ۱۹۷۰، همزمان با استفاده از جلوه‌های ویژه در تلویزیون و فیلم و با آنکه «استار وارز» یکی از نخستین فیلم‌ها شد که از تعداد زیادی از این جلوه‌ها بهره می‌برد، منطقی بود که موسیقیدانان نیز به این ترند پیوستند. دهه‌ی ۱۹۷۰ یکی از نخستین دهه‌ها بود که به سویه‌های علمی-تخیلی پرداخت، به همین دلیل به یکی از نقاط مرکزی فرهنگ عامه‌پسند تبدیل شد.
هنرمندانی چون دیوید بووی، مارک بولان و گروه‌هایی مانند کیس، شروع به الهام‌گیری از این سویه کردند. آن‌ها با افزودن پس‌زمینه‌های علمی-تخیلی به اجراهایشان، باعث به وجود آمدن «گلم راک» شدند.
پس نباید شگفت‌آور باشد که بسیاری از زیرزمینی‌ها شروع به حمل و نقل کالاهایی کردند که به سبک ظاهری گلم راک مطابقت داشت، هرچند بسیاری از مردم موسیقی را دوست داشتند اما به جنبش مد گلم راک پیوسته نشدند. بنابراین، بسیاری گلم راک را یکی از نخستین زیرفرهنگ‌های واقعی پاپ می‌دانند.
مد گوتیک دهه ۸۰
یکی از برجسته‌ترین شاخه‌های گلم راک، موسیقی گوت بود. از ابتدا، موسیقی گوت به عنوان موسیقی مرگ آغاز شد که با سویه‌های تاریک و غم‌انگیز منتشر می‌شدند.
بیشتر این سبک‌های موسیقی غمگین به چند عادت دیگر مرتبط می‌شدند، مانند پوشیدن همه چیز به رنگ مشکی، علاقه به فیلم‌های ترسناک، آرایش روی چهره به رنگ پوسته کرم، رژ لب تیره قرمز و لذت بردن از زمان‌های تاریک‌تر زندگی. آغاز مد گوتیک اغلب عناصر وحشتناک‌تر را تقلید می‌کرد، درست مثل بسیاری از شخصیت‌های تیم برتون.
گرانج و هیپ هاپ در دهه‌ی ۹۰
در دهه‌ی ۹۰، صدای جدیدی از ناراحتی نوجوانان به وجود آمد، که با نام موسیقی گرانج شناخته شد. این موسیقیدانان جوان که در گروه‌های موسیقی گاراژی فعالیت می‌کردند، علیه روش‌های تجاری زندگی در حومه‌ها و خشمی که نسبت به جهان داشتند، شورش برپا کردند.
هنرمندانی مانند کورت کوبین به نهایت آن خشم را از طریق موسیقی بیرون آوردند… و این با یک نسل کامل از نوجوانان هم‌آوازی کرد. ظاهر خشن و ناپسند از لباس‌های این سبک به سرعت توجه‌ها را جلب کرد که به جذابیت حاد موسیقی علاقه داشتند. امروزه، جنبش گرانج دهه ۹۰ همچنان یک گرایش قابل تشخیص در مد است.
تا اواخر دهه‌ی هشتاد و اوایل دهه‌ی نود، هیپ هاپ به‌طور ویژه شکفت و یکی از محبوب‌ترین سبک‌های موسیقی شد. فرهنگ هیپ‌هاپ در خیابان‌های محلات شهری مانند نیویورک، لس‌آنجلس و دیترویت به وجود آمد، جایی که مسابقات رپ، رقص و ترن‌تیبلیسم به سبک زندگی برای نوجوانان تبدیل شد.
تأثیر هیپ‌هاپ شروع به گسترش خارج از مناطق شهری کرد و توسط نوجوانان در سراسر آمریکا پذیرفته شد. مردم شروع به تقلید از مد رپرها کردند و هنگامی که هیپ‌هاپ به جریان اصلی تبدیل شد، با یک سبک خاص از لباس هم‌معنی شد. برخی از محبوب‌ترین ترندهای هیپ‌هاپ شامل شلوارهای گشاد، لباس‌های ورزشی آدیداس، پیراهن‌های ورزشی بزرگ، کلاه ، رنگ‌های جسورانه و زنجیرهای طلایی بودند.
ظهور موسیقی الکتریک
در دهه‌ی ۹۰، جهان زیرزمینی موسیقی الکترونیک گسترش یافت، زمانی که انبارها به میزبانی مهمانی‌های صوتی-تصویری پرشور مشغول بودند که به مرور به نام « rave» شناخته شدند. این مهمانی‌ها با هدف ترویج صلح، عشق، وحدت و احترام با استفاده از بیت‌های قوی، رقابت‌های دی‌جی و البته، مصرف مواد مخدر برگزار می‌شدند.
اگرچه جنبش موسیقی الکترونیک رقص (EDM) هرگز از بین نرفت، اما در اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰، فرهنگ ریو دوباره زنده شد و شکل‌های جدیدی از آن مانند شلوارهای UFO ترند شدند.
کلام آخر
حالا در دهه‌ی جدید، هنرمندان موسیقی پاپ مانند دوآ لیپا، آریانا گرانده، لیل ناس و هری استایلز، موسیقی را با مدی که به مفهوم‌های جنسیتی چالش می‌زند ترکیب می‌کنند. هنرمندانی که هیچ‌گاه به کیفیت دهه‌های پیشین تنه نخواهند زد و شاید با مد بتوانند برای چند سال در اذهان باقی بمانند.
دیدگاه شما