چرا لباس‌های فشن شوها عجیب و غریب است؟

آیا تا به حال فشن شوها را نگاه کرده و با خود فکر کرده‌اید که چه کسی این لباس‌ها را می‌پوشد و اینکه کلا هدف از به نمایش گذاشتن این نوع لباس‌ها چیست؟ متاسفانه این واکنش عامه مردم به کت واک‌ها نشانه ناتوانی صنعت مد در ارتباط گرفتن با مصرف‌کنندگان است. واضح است که دلایل مهمی برای عجیب بودن لباس‌هایی که در فشن شوها به نمایش گذاشته می‌شوند، وجود دارد که درک آن برای کسانی که در این صنعت فعال نیستند، مشکل است. همه برندها قصد فروش لباس‌هایشان را دارند و الکی برای این شوها هزینه‌های هنگفت نمی‌کنند.

مطالب مرتبط:

۱- فشن شو والنتینو در پکن، کلکسیونی فراتر از واقعیت

۲- تاثیرات ایران بر مد و فشن غرب را می‌دانید؟

نکته اولیه

اولین نکته‌ای که باید بدانید این است که همه دیزاینرها و طراحان نمی‌توانند هزینه‌های یک فشن شوی اختصاصی را متحمل شوند و به همین دلیل معمولا به شویی با مدت محدود در هفته مد اکتفا می‌کنند. برندهایی که از پس هزینه‌های یک شوی اختصاصی برمی‌آیند تنها لباس‌هایی را به نمایش می‌گذارند که قابل پوشیدن و کاملا آماده سردرآوردن از بوتیک‌ها هستند؛ مانند فشن شوهای برندهای کلوین کلین، تام فورد و مایکل کورس.

طراحی عجیب

حالا سراغ آن‌هایی برویم که طراحی‌های عجیب و غریب به نمایش می‌گذارند. ابتدا باید اشاره کرد که هر طراحی می‌تواند دلایل شخصی خودش را داشته باشد اما دلایلی اصلی و مشترک وجود دارند که در این متن به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

هنر مد

باید این موضوع را درنظر گرفت که مد و فشن قبل از اینکه یک صنعت باشد، نوعی هنر است. همه چیز به زیبا به نظر رسیدن محدود نمی‌شود. به همین علت است که مقالات زیادی درباره خلاقیت در دنیای فشن انتشار یافته‌اند. همانطور که یک نقاش آبستره سعی می‌کند احساسات خودش را توسط یک نقاشی به بیننده منتقل کند، طراحان لباس نیز سعی می‌کنند، احساسات درونی خود را با طراحی لباس‌های خاص، ابراز کند. طبیعتا ترکیبی از یک شلوار و تی‌شرت ساده اثر هنری قدرتمندی نیست که بتواند احساسات عمیق بشری را ابراز کند.

نماد و سمبل

این لباس در کلکسیون پاییزی/زمستانی ۲۰۱۷ طراح «ری کاواکوبو» به نمایش گذاشته شد. این لباس چیزی بیشتر از لباسی عجیب و غریب و غیر قابل پوشش است و در واقع نسخه‌ای مدرن از مجسمه ونوس میلو (همان آفرودیته میلو) است. طراح سعی دارد این لباس را نوعی نماد برای انتظارات بیهوده جامعه مدرن از بدن زنان قرار دهد. این انتظارات، فشار بسیاری بر روی تمام زنان وارد کرده است؛ به همین دلیل است که مدل داخل لباسی گیر افتاده است که نمی‌تواند آزادانه در آن حرکت کند.

اتمسفر و مود

دومین و مهم‌ترین دلیلی که برای به نمایش گذاشتن لباس‌های به اصطلاح عجیب وجود دارد این است که برندها و طراحانی که یک شو را برگزار می‌کنند، قصد فروش لباس‌هایشان را ندارند. هدف اصلی آن‌ها معرفی یک اتمسفر و مود خاص به کمک این لباس‌هاست؛ تقریبا شبیه یک نمایش تئاتر. اگر دقت کنید در این نوع شوها، طراحی صحنه با دقت به جزئیات انجام گرفته است و حرکات تمام مدل‌ها سنجیده شده و همانند تئاتر است. البته این اتمسفر از کلکسیون لباس‌های قابل پوشش همان برند جدا نیست و به نوعی می‌خواهد به شکلی جامع‌تر ایده هنری پشت طراحی لباس‌های خود را نشان دهد.

متریال و تکنیک

چیزی که در این نوع فشن شوهای عجیب می‌بینید، طرحی اولیه برای لباس‌های قابل پوششی است که قرار است در آینده به نمایش گذاشته شوند. این لباس‌ها علاوه بر مود و اتمسفر، تکنیک‌ها، متریال و پارچه‌هایی که قرار است در کلکسیون اصلی استفاده کنند، به مخاطبان معرفی می‌کنند. ساده‌تر بگوییم، لباس‌هایی که قرار است در بوتیک‌ها موجود شوند، همان لباس‌های عجیب هستند، فقط المنت‌های عجیبشان حذف می‌شوند.

ماندگاری در ذهن مخاطب

طراحان بسیاری نیز هستند که می‌خواهند به ، رقیب‌ها، همکاران و عاشقان مد ثابت کنند که ذهنی خلاق و بعدی هنری دارند و فقط به طرح‌های ساده بسنده نمی‌کنند. اینگونه لباس‌ها فراموش نمی‌شوند و در ذهن مخاطب دوام بیشتری دارند. همین موضوع باعث می‌شود که لباس‌های کلکسیون اصلی بین مردم محبوب‌تر شود.

ترندهای آینده

آخرین هدف از این نوع فشن شوها، ایجاد زمینه برای ترندهای آینده در دنیای مد خواهد بود. خلاقیت همیشه به چیزهای عجیب و غیرکاربردی ختم نمی‌شود. چیزی به نام گردنبند از همان ابتدا وجود نداشته است، بلکه این خلاقیت طراحان بود که به تولید همچین آیتمی، ختم شد.

نویسنده: روشنک ملکی